تدوین و استاندارد سازی بسته ی آموزش بومی مهارت های ارتباطی والدـ فرزند، بر مبنای آسیب شناسی تعاملی کودکان مقطع ابتدایی شهر اصفهان

این پژوهش به منظور تدوین و استاندارد سازی بسته ی آموزشی بومی مهارت های ارتباطی والدین با کودکان دبستانی بر مبنای آسیب شناسی تعاملی در سه بخش انجام شد. روش پژوهش در بخش اول، کیفی بود که در این بخش ابتدا متون نظری و پژوهشی مرتبط با عنوان تحقیق مورد بررسی کیفی قرار گرفت. سپس با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختاریافته بر روی یک نمونه ی 30 نفری که به صورت در دسترس انتخاب شدند، مهم ترین آسیب های تعاملی والدین با کودکان دبستانی استخراج گردید. سپس اطلاعات حاصل از تحلیل مصاحبه ها و همچنین کتب و مقالات مرتبط ادغام گردیده و از آن در برای تهیه ی پرسشنامه ی آسیب شناسی تعاملی استفاده شد. در بخش دوم که به روش توصیفی مقطعی انجام گردید، پرسشنامه ی مذکور روی نمونه ی 136 نفری والدین که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، اجرا گردید. در بخش نهایی، با توجه به اطلاعات حاصل از اجرای پرسشنامه ها و همچنین پیشینه ی نظری، مهم ترین مهارت های مورد نیاز برای رفع آسیب ها انتخاب شده و در قالب بسته-ی آموزشی تدوین گردید. نتایج پژوهش نشان داد که از منظر کیفی بیشترین آسیب ها عبارتند از: نامنضبط بودن کودک، جنب و جوش زیاد، پرخاشگری کودک، دروغ گویی کودک، امتناع از انجام کار ، لجبازی و گریه زاری کودک برای بدست اوردن درخواست های خود، آزار و اذیت. در بخش کمی پژوهش، داده ها با محاسبه ی میانگین، میانه و شاخص های پراکندگی شامل واریانس، انحراف از معیار و آزمون همبستگی، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس و آزمون خی دو بررسی شد. بر اساس نتایج آسیب شناسی تعاملی در بخش کمی و کیفی این پژوهش، مهم ترین مهارت های مورد نیاز برای بهبود ارتباط والدین با کودکان دبستانی عبارتند از: مهارت های خودآگاهی، مهارت همدلی، مهارت روابط بین فردی، مهارت ارتباط موثر، مهارت مقابله با استرس، مهارت مدیریت بر هیجان، مهارت حل مسئله، مهارت تصمیم گیری، مهارت تفکر خلاق، مهارت تفکر نقادانه. این مهارت ها در قالب بسته ی آموزشی و با توجه به نظر متخصصین استاندارد گردید. نتایج این پژوهش در گسترش متون نظری در حوزه ی آسیب شناسی و مشاوره ی کودک و خانواده کاربرد دارد؛ و همچنین می توان از آن در برای رفع آسیب های موجود و در مراکز مشاوره، برنامه های سازمان بهزیستی، و مدارس به عنوان راهبردهای آموزشی و پیشگیرانه یا مداخله ای استفاده کرد. واژگان کلیدی: کودک دبستانی، آسیب شناسی تعاملی، بسته ی آموزشی بومی، مهارت های ارتباطی، استاندارد سازی.